Seks en hobbels op de weg

Seksualiteit is een onderwerp waar het al snel over ‘de buitenkant’ gaat. Hoe vaak de gemiddelde Nederlander het doet, in welke posities je de liefde kunt bedrijven (dat woord bedrijven al) en wat je allemaal kunt doen om je seksleven een boost te geven, wat je kunt doen om je orgasme eindeloos te verlengen etc. We zijn over het algemeen al redelijk onzeker over onze eigen seksualiteit, maar die ‘buitenkant informatie’ kan daar nog eens een flink schepje bovenop doen.

Voor velen is seks een obsessie, dan wel een probleemgebied. En dat is niet verwonderlijk als je doorziet dat het om een zeer krachtige, basale levensenergie gaat, waarachter diepe verlangens en onzekerheden kunnen schuil gaan. Er bestaat een joods leerverhaal waar God door de rabbijnen werd gesmeekt om de seksuele aandrift teniet te doen vanwege alle ellende die het geeft. Toen God eindelijk gehoor gaf aan de smeekbede werd al vrij snel de vergissing ervan ingezien want ‘er was geen vers eitje meer om te tikken’. Zonder seks gaat er een vurige levensdynamiek verloren. Seks brengt leven in de brouwerij! Seks is levensbevestiging. Seks is scheppend vermogen. Seks brengt vreugde en harmonie en kan spanning afvoeren. Seks is de klop op de deur om je hart steeds verder te openen en een liefdevol mens te worden.

Zoals de rabbijnen het kwaad wilden uitbannen met het elimineren van de seksdrive zo kunnen wij (onbewust) geneigd zijn dat ook te doen. En dat lukt het beste door de impulsen of verlangens te negeren, door seks buiten jezelf te plaatsen, het te ritualiseren of het te beschouwen als een handeling ter bevrediging. De ellende is dat al die vormen van bescherming je niet in contact brengen met de essentie van wat seksualiteit kan zijn: het vermogen om in een vrije hart- en lustgedreven expressie liefde te geven en te ontvangen. En liefde is een schaars goed in onze maatschappij en in heel veel van onze individuele levens.

We kunnen ons ook seksueel plezier ontzeggen door sterke gevoelens van onzekerheid en/of vanwege slechte ervaringen in het verleden. Een trauma of nare ervaring met seks, zeker als dat tijdens het ontluiken van onze seksuele gevoelens heeft plaats gevonden, laat sporen na. Ook als we ons van ons trauma bewust zijn, kan er toch een lichamelijke of energetische reactie in ons ontstaan die verbonden is met die slechte ervaring en die elke keer als we seks hebben (even) voelbaar wordt. We kunnen dan (even) vanuit ons lichaam in ons hoofd gaan zitten. Zo’n terugkerende reactie vraagt om erkenning, om heling, een eerlijke zelfdiagnose, openheid naar onze geliefde over ons pijnpunt en zorg, begrip en geduld van onze partner.

Een zich herhalende herinneringsreflex kan bijvoorbeeld al ontstaan door het verlies van een erectie tijdens seks en dat vervolgens de twijfel hierover telkens weer (even) de kop op steekt. Vul het voor jezelf maar in waar bij jou soms een aarzeling of zo’n angstreflex de flow in seks kan onderbreken.

Een ander obstakel in de vrije flow van ons seksleven kan ontstaan als we een scheiding aanbrengen tussen ons hart en seks. Het thema liefde kunnen ontvangen, dan wel geven ligt mogelijk nog een stuk gevoeliger dan seks. Veel mensen scheiden liefde van seks of verwarren juist seks met liefde. Fijn, veilig, bevredigend seksueel contact kan voortkomen uit ons vermogen om intiem te kunnen zijn en ons vermogen om ons hart te laten spreken. We zijn in staat tijdens intieme seks om ons hart te volgen.

Vanwege allerlei redenen kan er in welke mate dan ook een onvermogen zijn ontstaan om hartelijk in het leven te staan, om liefde te kunnen geven. Dat is ronduit pijnlijk, want het geeft ook aan dat iemand geen liefde aan zichzelf kan geven (zie ook blog Narcisme 1 en Narcisme 2).
Volgens de leer van de karkaterstructuren is het met name binnen de rigide structuur die zich vormt in de fase van de affectieve ontwikkeling (vanaf 4/5 jaar) dat het hart door bijvoorbeeld gebrek aan een liefdevolle omgeving afgeschermd wordt. Deze structuur is op ‘mijn lijf geschreven’ (ik heb ook de klassieke bouw die bij dit type past: bv de energie die hoog zit). Gelukkig heb ik kunnen ervaren dat als op dit punt van de afscherming van het hart bewustzijn komt en heling plaats vindt er juist een liefdevolle natuur zich kan ontplooien. Onze trauma’s zijn bij uitstek de plaatsen waar parels zich kunnen ontwikkelen.

Met name mannen kunnen het moeilijk vinden om hun lustprikkeling te verbinden met intimiteit en hun hart. Ze raken dan in de ban van de prikkel en de bevrediging ervan en zo kan er een (deels) afgescheiden seksleven ontstaan met porno, overmatige masturbatie en seksverslaving. Als ware bevrediging niet wordt gevonden (en die ligt niet in onverbonden seks) kunnen in de zoektocht daarnaar grenzen steeds verder worden verlegd. Met lust en lustbeleving is op zich niks mis. Lust is een voertuig, een levensgegeven.

Ooit vroeg ik Hans Korteweg om een doorgeving rond lust en dit was een deel van het ‘antwoord’:

Beheersing en hantering van lust in welke richting dan ook is net zo min mogelijk als de hantering van een engel. Lerende dat de lust een engel is die boodschap geeft waar jij je geheel laat vervullen zonder in teruggebogenheid een voorstelling te maken. Zo trillende en ontvangende omdat de lust de engel is die binnen en buiten verbindt, word je weer als een kind. Je niet hechtend aan de verminking, en niet strevend naar opheffing van de verminking, schenk je lust aan één stuk door. Zo ben je de engel. Alles daartussen wordt perversie. Perversie is de engel die gelooft dat hij in zichzelf iets kan vinden terwijl hij boodschap is.

Als iemand veel interne beelden heeft hoe seks er uit zou moeten zien, kan dat fnuikend blijken voor een vrije en spontane seksuele uitwisseling. Zeker als je in het intieme contact met het idee leeft dat als je A zegt je ook B moet zeggen en tot Z moet gaan, is dat een belemmering om het gewoon goed te hebben met elkaar en in die intimiteit te verblijven waar je het nog naar je zin hebt en waar het klopt. Als je vrij kunt zijn van beelden hoe het zou moeten zijn dan kan zich in alle openheid ontvouwen wat er binnen het samenzijn tot expressie wil komen.

Alles in dit aardse leven valt in twee uiteen, dat is een levensgegeven. Man-vrouw, leuk-vervelend, mooi-lelijk etc. Ons bestaan is ‘het verhaal van de dualiteit’ en het lijden daaraan. We kunnen de dualiteit tijdens ons leven doorgronden en overwinnen, waardoor eenheidsbeleving ons deel kan worden. Dat betekent dat we ook de dualiteit van leven en dood opnemen in ons bestaan. Het is binnen die basale levensdynamiek dat we de essentie van onze seksuele drift kunnen gaan ervaren en vieren. Alle elementen van dat levensdrama rond leven en dood zitten in ons liefdesleven en seksualiteit besloten: Het verlangen tot overgave, het voortdurend opnieuw uitreiken om tot extase te komen en op te gaan in de ander en de korte intense eenheidsbeleving die het orgasme ons kan geven. Het is allemaal een weerkerende herinnering aan de mogelijkheid van volledig samenvallen met het leven als geheel, aan waarlijk ‘thuis komen’.

In seksualiteit zit onze levensdrift en doodsdrift besloten. Het is de volle overgave aan wat is, aan wat tot expressie gebracht wil worden, wat zich wil verbinden en wat wil opgaan in het overstijgende, dat wat groter is dan ons kleine ik. Als we ons daar bewust van worden dan vieren we de grootsheid van onze seksualiteit in volle lust en heiliging en wordt seks een sacrament.